Όλοι οι άνθρωποι αρρωσταίνουν από καιρό σε καιρό και πολλοί από αυτούς πρέπει να καταφύγουν στη λήψη αντιβιοτικών. Στην κοινωνία πιστεύεται ευρέως ότι αυτά τα φάρμακα δεν είναι συμβατά με το αλκοόλ, αλλά τι γίνεται αν η περίοδος θεραπείας συμπίπτει με τις διακοπές; Πού είναι η αλήθεια και πού ο θρύλος στην κατανόησή μας για την αλληλεπίδραση των αντιβιοτικών με τα αλκοολούχα ποτά;
αντιβιοτικά και αλκοόλ
Τα αντιβιοτικά είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των βακτηρίων. Διεισδύουν σε παθογόνους μικροοργανισμούς ή παρεμβαίνουν στο μεταβολισμό τους και τον διαταράσσουν πλήρως ή εν μέρει.
Όταν πρόκειται για το ζήτημα της συμβατότητας των αντιβιοτικών με το αλκοόλ και για το πότε επιτρέπεται η κατανάλωση αλκοόλ μετά τη θεραπεία, οι γιατροί εξακολουθούν να έχουν διαφορετικές απόψεις. Υπάρχουν πολλοί γιατροί που συνιστούν ανεπιφύλακτα στους ασθενείς να απέχουν πλήρως από το αλκοόλ κατά τη διάρκεια της θεραπείας, προκειμένου να αποφευχθούν οι συνέπειες της ταυτόχρονης λήψης αντιβιοτικού και αλκοόλ. Το εξηγούν λέγοντας ότι αυτά τα φάρμακα, μαζί με την αιθανόλη, καταστρέφουν το συκώτι και αναιρούν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Μέχρι σήμερα, έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες, τα αποτελέσματα των οποίων μας επιτρέπουν να πούμε με βεβαιότητα ότι υπό την επήρεια αλκοόλ, η φαρμακολογική επίδραση των περισσότερων αντιβιοτικών δεν επιδεινώνεται και το φορτίο στο ήπαρ δεν αυξάνεται.
Ωστόσο, το ίδιο το αλκοόλ προκαλεί μέθη και αφυδάτωση. Εάν πίνετε αντιβιοτικά με μεγάλες δόσεις αλκοόλ, το σώμα θα αποδυναμωθεί και σε αυτή την περίπτωση, φυσικά, η αποτελεσματικότητα της θεραπείας θα μειωθεί.
Απομονώνεται επίσης ένας αριθμός αντιβιοτικών που υφίστανται μια αντίδραση παρόμοια με τη δισουλφιράμη με αιθανόλη. Η ταυτόχρονη λήψη τους με αλκοόλ αντενδείκνυται, καθώς αυτό οδηγεί σε δηλητηρίαση με ναυτία και έμετο, σπασμούς. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ο θάνατος είναι πιθανός.
μύθους και πραγματικότητα
Ιστορικά, υπήρξαν μύθοι στην κοινωνία σχετικά με τις επιπλοκές της κατανάλωσης αλκοόλ κατά τη διάρκεια της θεραπείας με αντιβιοτικά.
Οι κύριοι μύθοι είναι οι εξής:
- Το αλκοόλ εξουδετερώνει τις επιδράσεις των αντιβιοτικών.
- Το αλκοόλ, μαζί με τα αντιβιοτικά, αυξάνει τη βλάβη του ήπατος.
- Τα αλκοολούχα ποτά μειώνουν την αποτελεσματικότητα της πειραματικής θεραπείας.
Στην πραγματικότητα, αυτές οι θέσεις είναι μόνο εν μέρει σωστές, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα αποτελέσματα πολυάριθμων μελετών για την ανεκτικότητα. Ειδικότερα, τα διαθέσιμα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η κατάποση αλκοολούχων ποτών δεν επηρεάζει τη φαρμακοκινητική των περισσότερων αντιβιοτικών.
Στο γύρισμα του 20ου και του 21ου αιώνα, έγινε πολλή έρευνα σχετικά με τις συνδυασμένες επιδράσεις των αντιβακτηριακών φαρμάκων και του αλκοόλ. Στα πειράματα συμμετείχαν άνθρωποι και πειραματόζωα. Τα αποτελέσματα της αντιβιοτικής θεραπείας ήταν τα ίδια στην πειραματική και την ομάδα ελέγχου, αλλά δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στην απορρόφηση, κατανομή και απέκκριση των δραστικών συστατικών των φαρμάκων από τον οργανισμό. Τα δεδομένα από αυτές τις μελέτες έδειξαν ότι είναι δυνατό να πίνετε αλκοόλ ενώ παίρνετε αντιβιοτικά.
Ήδη το 1982, Φινλανδοί επιστήμονες πραγματοποίησαν μια σειρά πειραμάτων σε εθελοντές, τα αποτελέσματα των οποίων έδειξαν ότι τα αντιβιοτικά της ομάδας της πενικιλίνης δεν αντιδρούν με την αιθανόλη, επομένως μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε με αλκοόλ. Το 1988, Ισπανοί ερευνητές εξέτασαν την αμοξικιλλίνη για συμβατότητα με το αλκοόλ: σε μια ομάδα ατόμων, σημειώθηκαν μόνο ασήμαντες αλλαγές στον ρυθμό απορρόφησης της ουσίας και στο χρόνο καθυστέρησης.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι φαρμακοκινητικές παράμετροι ορισμένων αντιβιοτικών, για παράδειγμα, της ομάδας τετρακυκλίνης, μειώνονται σημαντικά υπό την επήρεια αλκοόλ. Ωστόσο, έχουν εντοπιστεί λιγότερα φάρμακα με αυτό το αποτέλεσμα.
Επίσης, η ευρέως διαδεδομένη υπόθεση ότι τα αλκοολούχα ποτά μαζί με το αλκοόλ αυξάνουν τη βλάβη του ήπατος διαψεύδεται από επιστήμονες σε όλο τον κόσμο. Μάλλον, το αλκοόλ μπορεί να αυξήσει την ηπατοτοξικότητα των αντιβακτηριακών φαρμάκων, αλλά μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Αυτό το γεγονός γίνεται η εξαίρεση παρά ο κανόνας.
Οι επιστήμονες απέδειξαν επίσης ότι η αιθανόλη δεν επηρεάζει τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία πειραματικών πνευμονιοκοκκικών λοιμώξεων σε πειραματικούς αρουραίους.
Λόγοι ασυμβατότητας
Αν και η ασφάλεια της χρήσης των περισσότερων αντιβιοτικών με αλκοόλ έχει αποδειχθεί, υπάρχει μια σειρά φαρμάκων που είναι ασύμβατα με το αλκοόλ. Πρόκειται για φάρμακα των οποίων τα ενεργά συστατικά αντιδρούν με την αιθυλική αλκοόλη σε μια αντίδραση παρόμοια με τη δισουλφιράμη – κυρίως νιτροϊμιδαζόλες και κεφαλοσπορίνες.
Ο λόγος για τον οποίο είναι αδύνατη η ταυτόχρονη λήψη αντιβιοτικών και αλκοόλ έγκειται στο γεγονός ότι η σύνθεση των παραπάνω φαρμάκων περιέχει συγκεκριμένα μόρια που μπορούν να αλλάξουν την ανταλλαγή της αιθανόλης. Αυτό οδηγεί σε καθυστερημένη απέκκριση της ακεταλδεΰδης, η οποία συσσωρεύεται στο σώμα και οδηγεί σε δηλητηρίαση.
Η διαδικασία συνοδεύεται από χαρακτηριστικά συμπτώματα:
- ισχυρός πονοκέφαλος?
- γρήγορος καρδιακός παλμός?
- ναυτία με έμετο?
- θερμότητα σε περιοχές του προσώπου, του λαιμού, του στήθους.
- δυσκολία στην αναπνοή?
- Κράμπες.
Μια απόκριση παρόμοια με τη δισουλφιράμη χρησιμοποιείται για την κωδικοποίηση του αλκοολισμού, αλλά αυτή η μέθοδος θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο υπό στενή επίβλεψη ειδικού. Ακόμη και μια μικρή δόση αλκοόλ προκαλεί μέθη κατά τη διάρκεια της θεραπείας με νιτροϊμιδαζόλες και κεφαλοσπορίνες. Η κατάχρηση αλκοόλ σε αυτή την περίπτωση μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.
Οι γιατροί επιτρέπουν μια μικρή ποσότητα αλκοόλ στη θεραπεία με πενικιλίνες, αντιμυκητιακά φάρμακα και ορισμένα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος. Μια μερίδα ενός εμπλουτισμένου ποτού κατά τη λήψη αυτών των φαρμάκων δεν θα μειώσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας και δεν θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία.
Οταν μπορέσεις
Αν και το αλκοόλ επιτρέπεται με τα περισσότερα αντιβιοτικά, δεν πρέπει να λαμβάνονται ταυτόχρονα. Για να πίνετε καλύτερα τέτοια φάρμακα, υποδεικνύεται στις οδηγίες.
Για παράδειγμα, η ισχύς της ερυθρομυκίνης και των τετρακυκλινών αυξάνεται με την κατανάλωση αλκαλικού μεταλλικού νερού και των σουλφοναμιδίων, της ινδομεθακίνης και της ρεζερπίνης - με γάλα.
Εάν το αντιβιοτικό δεν δώσει μια αντίδραση παρόμοια με τη δισουλφιράμη με αιθανόλη, μπορείτε να πιείτε αλκοόλ, αλλά όχι νωρίτερα από 4 ώρες μετά το φάρμακο. Αυτός είναι ο ελάχιστος χρόνος που τα αντιβιοτικά κυκλοφορούν στο αίμα κάθε φορά και είναι η απάντηση στο ερώτημα πόσο μπορείτε να πιείτε μετά τη λήψη του φαρμάκου.
Σε κάθε περίπτωση, κατά τη διάρκεια της θεραπείας επιτρέπεται η λήψη μόνο μικρής δόσης αλκοόλ, διαφορετικά θα αρχίσει η αφυδάτωση στο σώμα και το αντιβακτηριακό φάρμακο θα απεκκριθεί απλώς στα ούρα.
Ο συνδυασμός αλκοόλ με αντιβακτηριδιακή σύνθεση είναι επικίνδυνος για τον οργανισμό. Έχοντας καταλάβει πόσο καιρό επιτρέπεται να πίνετε αλκοόλ μετά τη λήψη του φαρμάκου, μπορείτε να αποκλείσετε όλες τις πιθανές παρενέργειες.
συμπεράσματα
Ο μύθος της δυσανεξίας στα αντιβιοτικά και το αλκοόλ εμφανίστηκε τον περασμένο αιώνα, ενώ υπάρχουν αρκετές υποθέσεις για τους λόγους εμφάνισής του. Σύμφωνα με έναν από αυτούς, η συγγραφή του θρύλου ανήκει σε αφροδισιολόγους που ήθελαν να προειδοποιήσουν τους ασθενείς τους για το μεθύσι.
Υπάρχει επίσης η υποψία ότι ο μύθος επινοήθηκε από Ευρωπαίους γιατρούς. Η πενικιλίνη ήταν ένα φάρμακο έλλειψης στη δεκαετία του 1940 και στους στρατιώτες άρεσε να πίνουν μπύρα, η οποία έχει διουρητική δράση και απομακρύνει το φάρμακο από το σώμα.
Έχει πλέον αποδειχθεί ότι το αλκοόλ στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επηρεάζει την αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών και δεν αυξάνει τη βλάβη του ήπατος. Εάν οι δραστικές ουσίες του φαρμάκου δεν αντιδρούν με αιθανόλη όπως η δισουλφιράμη, μπορείτε να πίνετε αλκοόλ κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Ωστόσο, πρέπει να τηρούνται 2 βασικοί κανόνες: μην κάνετε κατάχρηση αλκοόλ και μην πίνετε αντιβιοτικά μαζί του.